31 sierpnia 2019r., jak zwykle z samego rana, wyruszyła pielgrzymka, zorganizowana przez Wspólnotę Nieustającego Różańca, do Centrum Różańcowego w Loretto koło Wyszkowa, Sanktuarium Matki Bożej Niepokalanej i św. Maksymiliana Kolbego w Niepokalanowie oraz do Wspólnoty Sióstr Służebniczek Miłosierdzia Bożego w Rybnie. Duchowym przewodnikiem pielgrzymki był ksiądz Krzysztof Adamski.
Na początku przybyliśmy do Loretto koło Wyszkowa, gdzie błogosławiony ksiądz Ignacy Kłopotowski, ówczesny proboszcz parafii Matki Bożej Loretańskiej w Warszawie w roku 1927 zakupił duży majątek pod nazwą Zenówka, położony nad rzeką Liwiec. Dnia 27 marca 1929 roku zmieniono urzędową nazwę miejscowości na Loretto, nawiązując w ten sposób bezpośrednio do Sanktuarium Świętego Domku Matki Bożej w Loreto (pisane przez jedno „t”) koło Ankony we Włoszech. Powstało tu Zgromadzenie Sióstr Loretanek. Na miejscu wybudowano kaplicę, która od momentu sprowadzenia z Włoch figury Matki Bożej Loretańskiej – jest pod wezwaniem Matki Bożej Loretańskiej. W nowym kościele, zbudowanym dla pielgrzymów, uczestniczyliśmy we Mszy Świętej,
a następnie modliliśmy się, odmawiając część różańca świętego przy grocie Matki Bożej. Przepiękne miejsce w środku lasu, przepełnione ciszą i spokojem w bliskości z Matką Bożą nakłaniało do dłuższego pobytu, ale musieliśmy ruszać dalej. Czekał na nas Wilanów – siedziba letnia króla Jana III Sobieskiego.
Po zwiedzeniu pałacu i spacerze po ogrodach udaliśmy się do Niepokalanowa. Wieczorem wysłuchaliśmy oratorium o pokoju w wykonaniu niepokalanowskiego zespołu „Miriam”, chóru i orkiestry symfonicznej z okazji pierwszej rocznicy konsekracji kaplicy wieczystej adoracji Najświętszego Sakramentu „Gwiazda Niepokalanej” Światowego Centrum Modlitwy o Pokój w Niepokalanowie. „12 Gwiazd w Koronie Maryi Królowej Pokoju” to idea utworzenia na świecie dwunastu ośrodków wieczystej adoracji w intencji pokoju zainspirowana słowami św. Jana Pawła II o Maryi jako Niewieście Eucharystii. Pierwszy z nich powstał w Ziemi Świętej w 2009 w Betlejem, a kolejne w Oziornoje w Kazachstanie, w Medjugorie, w Jamusukro na Wybrzeżu Kości Słoniowej, w Namyang w Korei Południowej i Kibeho w Rwandzie, Dagupan na Filipinach. Kaplica w Niepokalanowie jest ósmą Gwiazdą. O każdej porze dnia i nocy wierni mogą adorować Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie. W niedzielę zwiedziliśmy Muzeum św. Maksymiliana Kolbego i wysłuchaliśmy przejmującej opowieści o świętym franciszkaninie. Następnie obejrzeliśmy Panoramę Tysiąclecia – ruchomą szopkę wykonaną przez zakonników w 1966 roku przedstawiającą historię Polski oraz rolę Kościoła i wiary w jej dziejach, opatrzone muzyką i komentarzem w wykonaniu Janusza Zakrzeńskiego, wybitnego, nieżyjącego już aktora. Potem uczestniczyliśmy w przepięknym Misterium Męki Pańskiej- pokazanym za pomocą scenografii i figur, które również wyszły spod ręki zakonników. Obydwa przedstawienia dostarczyły wielu wzruszeń.
Ostatnim miejscem naszej pielgrzymki było Rybno. Wspólnota Sióstr Służebniczek Miłosierdzia Bożego powstała w roku 2001 jako odpowiedź na skierowane do św. siostry Faustyny Kowalskiej żądanie Pana Jezusa, dotyczące utworzenia Zgromadzenia zakonnego o charakterze klauzurowym w celu wypraszania Bożego Miłosierdzia dla świata, ze szczególnym uwzględnieniem kapłanów i osób zakonnych. Najpierw wysłuchaliśmy historii powstania wspólnoty, a następnie, wraz z siostrami modliliśmy się do Miłosierdzia Bożego. To niepozorne miejsce na mapie Polski z kaplicą i obrazem Jezusa Miłosiernego dostarczyło nam znowu wielu duchowych przeżyć. Teraz już mogliśmy wrócić do Torunia.
Małgorzata Woźniak