Pielgrzymka do Gietrzwałdu 1 lipca 2023r.

Pielgrzymka do Gietrzwałdu 1 lipca 2023r.

Pierwszego lipca, po nabożeństwie wynagradzającym Niepokalanemu Sercu Maryi, wyruszyła pielgrzymka do Gietrzwałdu. W drodze łączyliśmy się w modlitwie z pątnikami XVII Pieszej Pielgrzymki Rodzin z Łomianek do Gietrzwałdu. Tegoroczna pielgrzymka wyruszyła 25 czerwca pod hasłem „Pani Gietrzwałdzka nawołująca do pokuty i pojednania”.  Członkowie Wspólnoty Nieustającego Różańca naszej parafii, przez cały tydzień trwania pielgrzymki łączyli się z pątnikami, w  pielgrzymce duchowej. Ok. godz.11.00 dotarliśmy do Gietrzwałdu, gdzie część grupy pozostała na terenie sanktuarium, a 22 osoby wyruszyły na spotkanie pieszej pielgrzymki. Dojechaliśmy do miejscowości Łajsy, skąd pieszo, ok. 2 km podążyliśmy na spotkanie pielgrzymów. Dostarczyło ono wielu wzruszeń obydwu grupom. Teraz wspólnie, w 150 osobowej kolumnie, ruszyliśmy w 5 km trasę, aby razem powitać Panią Gietrzwałdzką. W bramie sanktuarium witał i  błogosławił przybyłych  arcybiskup metropolita kamieńsko-szczeciński Andrzej Dzięga. W tym dniu odbywała się również Ogólnopolski Dzień Pokuty w Gietrzwałdzie pod hasłem „ O zachowanie Bożego Ducha w naszym polskim narodzie”. Pątnicy pokłonili się Matce Bożej w miejscu objawień i wzięli udział w dziękczynnej mszy świętej. Następnie nasza grupa po przerwie na posiłek udała się na Drogę Krzyżową. Mękę Pańską przeżywaliśmy prowadzeni przez Maryję
wg medytacji pasyjnych Wincentego Łaszewskiego „ Droga Krzyżowa z Maryją”. Następnie udaliśmy się do miejsca objawień Matki Bożej, gdzie odmówiliśmy koronkę do Miłosierdzia Bożego oraz część Różańca Świętego. Podczas wszystkich modlitw zanosiliśmy do Pana błagania o nawrócenie, ocalenie rodzin, dzieci, młodzieży, umocnienie w wierze, a także wszystkie intencje, z którymi przyjechaliśmy do Gietrzwałdu, które nam powierzono. Pełni głębokich wzruszeń wróciliśmy wieczorem do Torunia.

Małgorzata Woźniak

Zdjęcia: Krystyna Bilska i Małgorzata Woźniak

Pielgrzymi od Matki Bożej Zwycięskiej u Matki Bożej Ostrobramskiej

Pielgrzymi od Matki Bożej Zwycięskiej u Matki Bożej Ostrobramskiej

6 czerwca 2019, z samego rana, pod duchowym przewodnictwem księdza Pawła Wróblewskiego, wyruszyliśmy do Wilna. Intencją przewodnią naszej pielgrzymki była prośba o umocnienie w wierze i nawrócenie  błądzących. Z Litwą przywitaliśmy się w Trokach, gdzie pokłoniliśmy się Matce Bożej Trockiej, patronce Litwy i odwiedziliśmy zamek książąt litewskich. Następnie podążyliśmy do Wilna, aby wziąć udział we Mszy Świętej  w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Wilnie. To było ogromne przeżycie. Wszyscy z wielkim wzruszeniem, z modlitwą w sercu wpatrywali się w obraz Jezusa Miłosiernego namalowanego pod dyktando Świętej Faustyny. Następnego ranka, o godz. 7.00 czekała na nas Matka Boża Ostrobramska i  z Nią rozpoczęliśmy przepiękny wileński dzień. Byliśmy tylko my i Ona w kaplicy w Ostrej Bramie. Jej wsparciu zawierzyliśmy wszystko, co wieczorem oddaliśmy Jezusowi Miłosiernemu. Patrzyła na nas z matczyną miłością, cała dla nas. Przepełniało nas wielkie wzruszenie, radość i wdzięczność.

Po śniadaniu wyruszyliśmy zdobywać Wilno. Odwiedziliśmy najważniejsze miejsca związane ze św. Faustyną, błogosławionym ks. Sopoćko, przepiękne kościoły, ulice, cmentarze. Z każdej strony i w każdym miejscu stykaliśmy się w historią Polski i Polaków – tych wielkich i tych zwyczajnych. Słuchaliśmy o ich osiągnięciach, radościach, ale i tragediach, takich jak zbiorowe mordy dokonane przez Litwinów na osobach cywilnych – kobiet, dzieci, starców na wileńskich Ponarach podczas II wojny światowej – tylko dlatego, że byli Polakami. W lasach ponarskich zginęło 30 tys. Polaków i 70 tys. Żydów.

Trzeciego dnia naszej wyprawy pojechaliśmy na Górę Krzyży koło Szawl, na Żmudzi. I tu znowu dopadło nas wielkie wzruszenie. Ponieśliśmy ze śpiewem przygotowany wcześniej krzyż, aby ustawić go wśród 100 tysięcznej gromady już tam stojących, aby w ten sposób dać wyraz naszej wierze, naszemu przywiązaniu do Chrystusa. W 1993 roku papież Jan Paweł II odprawił  tam Mszę św., a następnie przysłał krzyż, który wita przybywających pielgrzymów. Nasz krzyż wraz z krzyżykami przywiezionymi przez pielgrzymów stanął w towarzystwie krzyża katyńskiego i smoleńskiego. Odprawiliśmy Drogę Krzyżówą i podążyliśmy do Szydłowa. Tutaj mogliśmy dotknąć kamienia, na którym stała Matka Boża podczas objawienia w 1608r., pierwszego w Europie. Tutaj też odprawiliśmy naszą indywidualną Mszę Świętą. Dzień zakończyliśmy w Augustowie. Niedziela powitała nas pięknym słońcem, więc zgodnie z planem udaliśmy się do przystani, gdzie czekał na nas statek Żeglugi Augustowskiej, którym dwadzieścia lat temu podróżował po Kanale Augustowskim nasz Święty Papież. Dopłynęliśmy  do Studzienicznej, gdzie tego dnia odbywał się odpust i uroczystości związane z 20 rocznicą pobytu Jana Pawła II w Studzienicznej. Pomodliliśmy się w Sanktuarium Matki Bożej Studzieniczańskiej i po obiedzie ruszyliśmy w drogę powrotną do Torunia, gdzie w naszym kościele parafialnym zakończyliśmy pielgrzymkę Mszą Świętą.

Podczas pobytu na Litwie częstowano nas regionalnymi przysmakami i tak popróbowaliśmy wspaniałego litewskiego chłodnika, karaimskich kibinów, litewskich cepelinów, żmudzkich blinów i kołdunów. Wieczorami podziwialiśmy oświetlone  wileńskie Stare Miasto, a na zakończenie, w Augustowie, bawiliśmy się wspólnie biesiadując w przesympatycznym Hotelu Augustowia. Cztery dni upłynęły bardzo szybko, we wzajemnej życzliwości i radości. Obfitowały w nowe doświadczenia i przemyślenia. Wierzymy, że zaowocują pozytywnie w naszym codziennym życiu.

Małgorzata Woźniak

Żywy Różaniec u Matki Bożej Lisewskiej.

Żywy Różaniec u Matki Bożej Lisewskiej.

4 sierpnia po odmówieniu Różańca Fatimskiego, pod duchową opieką ks. Pawła Wróblewskiego wyruszyliśmy na coroczne Diecezjalne Spotkanie Żywego Różańca tym razem do Sanktuarium Matki Bożej Lisewskiej w Lisewie. Spotkanie było okazją aby podziękować ks. prałatowi Gerardowi Gromowskiemu za wieloletnią posługę diecezjalnego moderatora Żywego Różańca i powitanie nowego moderatora ks. kan. Adama Ceynowę.

Główną intencją naszej pielgrzymki była modlitwa w intencji powołań kapłańskich.

Z radością i ze wzruszeniem pokłoniliśmy się Matce Bożej w Jej Lisewskim wizerunku. Zasłuchani w katechezę nowego moderatora ks. Adama Ceynowę, który mówił o roli i mocy wspólnotowej modlitwy różańcowej, serca nasze napełniała radość, że należymy do wielkiej rodziny różańcowej. Po odmówieniu Radosnych Tajemnic Różańca Świętego, w procesji przeszliśmy do ołtarza polowego aby uczestniczyć w uroczystej Mszy Świętej, której przewodniczył ks. bp. Wiesław Śmigiel wraz przybyłymi kapłanami.

Ks. Biskup w homilii wskazywał na Maryję, Matkę Bożą, Mistrzynię modlitwy, mówił, że modlitwa człowieka za drugiego człowieka czyni cuda.

Ks. Biskup przybliżył nam postać patrona dnia św. Jana Marii Vianneya, prosił Żywy Różaniec o modlitwę w intencji diecezji, kapłanów, kleryków i o nowe, święte powołania.

Tradycyjnie nieśliśmy dar serca na utrzymanie Seminarium Duchownego, za który podziękował rektor WSD ks. kan. Dariusz Zagórski.

Na zakończenie uczestniczyliśmy w Drodze Krzyżowej ” by Matka Jezusa widząc naszą miłość ku Jej Synowi Jezusowi tym pełniej angażowała się w nasze trudne sprawy”.

Dziękując Bogu i Matce Bożej za ich obecność pośród nas, umocnieni słowem ks. Biskupa, słowem moderatora i serdeczną opieką ks. Pawła, szczęśliwi, że upał aż tak bardzo nam nie doskwierał z modlitwą na ustach i radością w sercu wróciliśmy do naszych domów.

 

 Zelator Żywego Różańca – Barbara

 

 

 

 

 

 

Procesja Bożego Ciała

Procesja Bożego Ciała

W czwartek 31 maja przeżywaliśmy uroczystość Bożego Ciała. Po Mszy św. o godz. 10.00 wyruszyła procesja Eucharystyczna do czterech ołtarzy. W zorganizowanie tej uroczystości włączyły się członkowie poszczególnych wspólnot parafialnych.

Ks. Dariusz Żurański

Spotkanie opłatkowe wspólnot parafialnych

Spotkanie opłatkowe wspólnot parafialnych

Fot. Małgorzata Woźniak, Barbara Walecka

Dnia 7 stycznia 2017r., odbyło się spotkanie opłatkowe Wspólnot Różańcowych i Czcicieli Miłosierdzia Bożego naszej parafii.  Dzień rozpoczęto Mszą Świętą, po której obejrzano jasełka przygotowane przez panie skupione przy Wojewódzkim Ośrodku Animacji Kultury. Następnie ksiądz proboszcz Dariusz Żurański zaprosił zgromadzonych do plebanii na wspólne śniadanie. W tym miejscu gorąco wszystkim podziękował za wsparcie, aktywność i modlitwę. W radosnym nastroju prowadzono rozmowy i śpiewano kolędy. Na koniec zebrani podzielili się opłatkiem życząc sobie błogosławieństwa Bożego w Nowym Roku.

Małgorzata Woźniak

„…wraz z Cecylią nucą pienia…”

„…wraz z Cecylią nucą pienia…”

W czwartek 22 listopada nasz Chór Parafialny obchodził liturgiczne wspomnienie św. Cecylii. Świętowanie rozpoczęło się o godzinie 18.00 od uroczystej Mszy Świętej sprawowanej w intencji naszego chóru podczas, której mogliśmy dzielnie wychwalać Pana wyśpiewując pieśni ku Jego czci i naszej Patronki – św. Cecylii. Dziękujemy kapłanom za odprawioną Mszę, za budujące słowa, za podziękowania, które są dla nas zachętą do dalszej pracy.

Na dalszą część naszego świętowania przeszliśmy do salki parafialnej. Tam  rozpoczął się „Nasz” pogodny wieczór. Nasi chórzyści posiadają wiele talentów, nie tylko muzycznych ale i kulinarnych, dlatego czas wspólnego biesiadowania upływał w wielkiej radości, sympatii, wielkim zaangażowaniu każdego, aby kolejne już nasze święto zostało na długo w pamięci. I w tym miejscu podziękowania składamy kapłanom wraz z Naszym ks. Proboszczem za obecność na spotkaniu, za prezenciki, które sprawiły nam wielką radość. Wielkie dzięki należą się Naszemu Panu Mateuszowi, który wkłada swoje „wielkie serce” w przygotowanie nas do każdego występu, a muszę powiedzieć, że ma  sporo przy tym pracy. On nas po prostu „kocha”, a trudy oddaje Panu Bogu. O godz.21.00 odśpiewaliśmy wraz z Księżmi Apel Jasnogórski, otrzymaliśmy błogosławieństwo i nastąpiło rozesłanie. Ten piątkowy wieczór zakończyliśmy z wielką nadzieją następnego spotkania. Spotkania wspólnoty, przyjaźni i jednej wielkiej rodziny Bożej.

Dziękujemy Bogu że mamy wspólnotę, która przez śpiew Chwali Pana. Zachęcam wszystkich którzy chcą nas wesprzeć swoim śpiewem, a brak im odwagi. Czekamy na każdego ! Śpiewem również służymy Bogu !

         Małgorzata