Pielgrzymka na ziemię świętokrzyską

Pielgrzymka na ziemię świętokrzyską

9 września, o świcie, wyruszyła pielgrzymka autokarowa na ziemię świętokrzyską. Intencją przewodnią była modlitwa za ojczyznę, duchowieństwo, polskie rodziny, młodzież i dzieci.

O godzinie 9.30 pielgrzymi dotarli do Gidel – Sanktuarium Matki Bożej Uzdrowienia Chorych, gdzie uczestniczyli we mszy świętej pod przewodnictwem księdza Krzysztofa Adamskiego, duchowego przewodnika grupy. Następnie ojciec dominikanin opowiedział o historii cudownego miejsca i wszyscy zostali obdarowani kąpiółkami, czyli ampułkami z winem, w którym raz w roku zanurza się cudowną figurkę Matki Bożej.

Kolejnym miejscem postoju był najstarszy na ziemiach polskich klasztor cystersów w Jędrzejowie. Po pięknej, południowej Liturgii Godzin, jeden z braci zapoznał zebranych z historią zakonu cystersów na ziemiach polskich, dziejami klasztoru w Jędrzejowie, kultem błogosławionego Wincentego Kadłubka, który zamieszkiwał w klasztorze po złożeniu sakry biskupiej i odszedł stąd do Pana. Pielgrzymi zwiedzili również piwnice, w których znajduje się wystawa dot. działalności mnichów na przestrzeni dziejów.

Docelowym miejscem tego dnia było Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej Królowej Ziemi Świętokrzyskiej w Kałkowie Godowie – najmłodsze sanktuarium maryjne w Polsce, o bardzo bogatej historii. Miejsce oczarowało grupę od samego przyjazdu. Pięknie położone wśród bujnej, zadbanej zieleni. Emanujące miejscami kultu religijnego i patriotycznego. Przepełnione dziełami charytatywnymi i nade wszystko przemiłymi ludźmi. Budowniczym sanktuarium był ksiądz Czesław Wala, człowiek, którego duch wciąż czuwa nad tym miejscem. Po ogłoszeniu stanu wojennego w małym kościółku-kaplicy św. Maksymiliana Kolbe, w Kałkowie rozpoczęto sobotnie nabożeństwa za ojczyznę, które odprawiane są nieustannie, co sobotę, do dzisiaj. W maju 1982r. grupa modlitewna z małego kościółka w Kałkowie wyruszyła na pielgrzymkę do Lichenia, gdzie ksiądz Wala spotkał ówczesnego kustosza Sanktuarium w Licheniu księdza Eugeniusza Makulskiego, pochodzącego z Ostrowca Świętokrzyskiego. Ten poradził księdzu, aby w Górach Świętokrzyskich wybudował Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej i w tym celu zlecił namalowanie na desce kopii obrazu Matki Bożej Licheńskiej. Po powrocie do Kałkowa ksiądz Czesław Wala rozpoczął działania zmierzające do wybudowania sanktuarium. Mimo przeciwności, niechęci ówczesnych władz 22 maja 1983 roku nastąpił ingres obrazu Matki Bożej z Lichenia. W listopadzie 1983 roku gmach świątyni został zadaszony, a budowa kościoła trwała 163 dni od pierwszego ruchu łopaty. Równocześnie z kościołem podjęto budowę Domu Pielgrzyma. Ten obiekt został wykończony w roku 1984. Trudno nie wyczuwać tu wielkiej Opatrzności Bożej. Matka Boża z Lichenia króluje tu jako Matka Bożna Bolesna Królowa Ziemi Świętokrzyskiej i roztacza opiekę, wysłuchuje próśb zmierzającym do niej wiernym z regionu i całej Polski. Przy kościele wybudowano Drogę Krzyżową, Golgotę Polaków z 30-toma orędziami lub kaplicami poświęconymi polskim patriotom, grotę lurdzką. Miejsce to obfituje również w dzieła charytatywne: wioska dla dzieci niepełnosprawnych, Warsztaty Terapii Zajęciowej oraz Warsztaty Aktywizacji Zawodowej. Obie instytucje służą osobom niepełnosprawnym z terenu powiatu starachowickiego. Nie zabrakło również miejsca dla hospicjum i opieki nad najbardziej cierpiącymi i nieuleczalnie chorymi. Ksiądz Wala czuł zawsze ogromną potrzebę wspierania najbiedniejszych i cierpiących braci. Kustosz jest wspominany jako człowiek bardzo skromny, wielkiego serca, kochający Boga i Ojczyznę.

Pielgrzymi odprawili tu Drogę Krzyżówą z Maryją, obejrzeli Panoramę Świętokrzyską, słuchając opowieści przewodniczki wspięli się na Golgotę Polaków, z której roztaczał się przepiękny widok na okolicę. Po kolacji, przed obrazem Matki Bożej wzięli udział w nabożeństwie w intencji Ojczyzny za wstawiennictwem św. Andrzeja Boboli i Niepokalanego Serca Maryi. Pełni duchowych przeżyć udali się na spoczynek.

Kolejnego dnia, w niedzielę 10 września grupa podążyła w drogę od Matki do Syna, a więc na Święty Krzyż do najstarszego na ziemiach polskich sanktuarium i to z relikwiami Krzyża Pańskiego. Był to pierwszy dzień odpustu związanego ze Świętem Podniesienia Krzyża. Po mszy świętej zgromadzeni wierni zostali pobłogosławieni relikwiami Krzyża Świętego, a w kaplicy Krzyża mogli je również ucałować. Pielgrzymi wysłuchali również przewodniczki, która opowiedziała o burzliwej historii tego miejsca.

Na koniec szlak pielgrzymki prowadził do….Raju, choć, pod ziemię. Po niedzielnym obiedzie w Chęcinach, u podnóża ruin zamku wybudowanego przez Kazimierza Wielkiego, grupa udała się na zwiedzanie przepięknego tworu natury – Jaskini Raj.

Na trasie pielgrzymki ksiądz Krzysztof, już tradycyjnie uraczył podróżujących bardzo ciekawą konferencją – tym razem na temat pokus dotyczących relacji człowieka z Bogiem. Jak zawsze nie zabrakło śpiewu i modlitwy. Nawiązały się nowe znajomości i zacieśniły stare. W radosnych nastrojach grupa szczęśliwie wróciła do Torunia.

 

Małgorzata Woźniak

Zmartwychwstał Pan! Alleluja!

Zmartwychwstał Pan! Alleluja!

Prawdziwie Zmartwychwstał! Alleluja!

Słowa, których oczekujemy po sześciu tygodniach Wielkiego Postu,  po rozważaniach Drogi Krzyżowej naszego Pana, Gorzkich Żali nad bólem Jezusa i Jego Matki, po sześciu tygodniach wyrzeczeń, pracy nad sobą, przygotowań do najważniejszych wydarzeń w życiu chrześcijanina, poprzedzonych Triduum Paschalnym.  Liturgia Świętego Triduum Paschalnego stanowi jedną całość rozciągniętą na trzy pełne doby – trzy etapy misterium Odkupienia uobecniające mękę, śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa. To  czas, w którym – godzina po godzinie – wstępowaliśmy w ślady Jezusa, postępowaliśmy tuż za Nim.               W Wielki Czwartek –uczestniczyliśmy w  Mszy Wieczerzy Pańskiej upamiętniającej pierwszą Eucharystię sprawowaną przez Chrystusa w Wieczerniku.  „Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.” W Wielki Piątek sprawowaliśmy Liturgię Męki Pańskiej                             i adorowaliśmy Krzyż. Jeszcze raz towarzyszyliśmy Panu w jego cierpieniu, z wdzięcznością za odkupienie naszych win. W Wielką Sobotę święciliśmy dary Boże, a w Wigilię Paschalną – uczestniczyliśmy w Liturgii Światła  – wniesieniu Światła Chrystusa. Wsłuchiwaliśmy się w Liturgię Słowa, w czytania, które mówią             o wspaniałym dziele stworzenia i jeszcze wspanialszym dziele odkupienia, o cudownym stworzeniu człowieka i jeszcze cudowniejszym odkupieniu go w Chrystusie. Po odśpiewaniu litanii do Wszystkich Świętych odnowiliśmy swoje przyrzeczenia chrzcielne. Liturgię Chrzcielną zakończyliśmy Modlitwą Wiernych, a wraz z przygotowaniem darów rozpoczęła się czwarta część Wigilii Paschalnej – Liturgia Eucharystyczna. W Niedzielę Zmartwychwstania podczas procesji rezurekcyjnej uroczyście ogłosiliśmy światu Zmartwychwstanie Chrystusa. Bicie dzwonów wybijało rytm w naszych sercach! PRAWDZIWIE ZMARTWYCHWASTAŁ! ALLELUJA! CHCĘ ABY PRAWDZIWIE, NA ZAWSZE,  ZMARTWYCHWSTAŁ W MOIM ŻYCIU! AMEN.

Małgorzata Woźniak

 

 

 

 

 

Drodzy diecezjanie! Umiłowani w Chrystusie siostry i bracia!

Drodzy diecezjanie! Umiłowani w Chrystusie siostry i bracia!

Historia zapisana na kartach Ewangelii przepełniona jest nadzieją, że można pokonać wszelkie trudności. Ludzie pogrążeni w ciemnościach grzechu oczekiwali cudownej interwencji Boga, który przywróci utraconą jedność i przyniesie pokój. Mesjasz był nadzieją ludzkości oraz marzeniem młodej dziewczyny z Nazaretu, ciężko pracującego cieśli, prostych pasterzy i uczonych mędrców, starca zanurzonego w modlitwie i wdowy służącej Bogu. Historia narodzin Jezusa to marzenie, które się zrealizowało. Żyjemy w niespokojnym czasie. Za wschodnią granicą szaleje okrutna wojna, niszczone są autorytety i coraz trudniej o zgodę w naszym otoczeniu. Jako ludzie wiary martwimy się o przyszłość młodego pokolenia, rodzin, Ojczyzny i Kościoła. Dlatego wciąż aktualne jest wołanie: Panie, Boże nasz, przyjdź, aby nas uwolnić (por. Ps 80). Ta prośba została wysłuchana i spełniona w dniu Bożego Narodzenia. Jezus urodził się w zwyczajnej rodzinie. Aby Go zobaczyć i przyjąć Jego pokój, trzeba podjąć wysiłek i ruszyć w drogę, uwierzyć i pokochać. Droga, którą trzeba pokonać, dla jednych wydaje się krótka, jak dla pasterzy, dla innych zdaje się być bardzo długa i trudna, jak dla Mędrców ze Wschodu. Jednak każdy człowiek dobrej woli może podjąć wysiłek, aby spotkać Boga, który nadaje sens ludzkiemu życiu. Żeby nam pomóc, Bóg posyła do nas zwiastunów Dobrej Nowiny. Pasterzom posłał aniołów, mędrcom ukazał gwiazdę na niebie, a kiedy podjęli trud i spotkali Jezusa, posłał także ich, by opowiadali wszystkim                       o nadziei, która przyszła na świat. Przy betlejemskim żłóbku jest miejsce dla każdego! Wobec Bożego Narodzenia traci siłę to, co dzieli i wprowadza niechęć, a znaczenia nabiera miłość, która przybliża i łączy. Upragniony pokój też staje się bliski, ale trzeba wyruszyć w drogę, zbliżyć się do żłóbka i przyjąć Boga do swojego życia. Doświadczenie czułej miłości Boga sprawia, że nie możemy zatrzymać jej dla siebie i stajemy się zwiastunami pokoju.
W obliczu wojny okazało się, że wielu spośród nas pomogło potrzebującym i przyjęło uchodźców. Za tę postawę bardzo serdecznie dziękuję oraz proszę o cierpliwość i wytrwałość w czynieniu dobra! Rozpoczęliśmy nowy rok liturgiczny pod hasłem Wierzę w Kościół Chrystusowy. Proszę Boga, abyśmy wszyscy utwierdzili się w przekonaniu, że w Kościele żyje i działa Chrystus. Modlę się o to i tego życzę, aby każdy z nas był wierny swojemu powołaniu oraz odważnie i mądrze wskazywał drogę do Jezusa. Niech Kościół będzie dla nas przyjaznym domem, w którym Chrystus jest nie tylko przechowywany jak skarb, ale jest dzielony jak pokarm, by nikt nie był głodny, nie zasłabł w drodze i aby nikt nie utracił nadziei.

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia życzę żywej wiary, nadziei, miłości, zdrowia, odpoczynku, rodzinnego ciepła i pokoju serca. Niech Boże Dziecię obdarzy pokojem i niech udzieli swojej łaski! Zapewniam o pamięci w modlitwie i z serca błogosławię.

Wasz biskup Wiesław

Nabożeństwo akatystowe

Nabożeństwo akatystowe

W Parafii Matki Bożej Zwycięskiej nie może zabraknąć uwielbienia dla Bożej Rodzicielki. I dlatego w okresie oczekiwania na przyjście Pana odprawiliśmy nabożeństwo akatystowe. Hymn „Akathistos” ku czci Bogarodzicy śpiewany na stojąco, nazywany jest najpiękniejszym i najstarszym hymnem całej chrześcijańskiej literatury. Pochodzi najprawdopodobniej z V–VI wieku.  Około VIII wieku Akatyst został przeniesiony także na Zachód do Włoch, gdzie został przetłumaczony na łacinę, stając się inspiracją pobożności maryjnej średniowiecza. Polski przekład Akatystu został dokonany w 1965 przez jezuitę Mieczysława Bednarza. „Akatyst Polski”, napisał  poeta i publicysta Marek Skwarnicki, wzorując się na dawnym tekście i nieco go uwspółcześniając. Zachował przy tym pełne bogactwo form stylistycznych stosowanych w liturgii wschodniej. Powstała w ten sposób piękna modlitwa maryjna, pełna patosu, która robi wrażenie i głęboko wzrusza.

W niedzielę 18 grudnia, po wieczornej mszy świętej wierni zgromadzili się przed ikoną Matki Bożej Częstochowskiej. Ksiądz Krzysztof Adamski dokonał wprowadzenia do nabożeństwa, odśpiewał fragment Ewangelii o zwiastowaniu anielskim i wcielił się w rolę narratora, a podczas refrenu „alleluja” okadzał ikonę. Śpiew poprowadziła grupa parafian, pozostająca pod urokiem przepięknego hymnu ku czci Matki Bożej. Wierni zgromadzeni w kościele, w podniosłym nastroju włączyli się w modlitwę, która dostarczyła wszystkim głębokich przeżyć. Na koniec kapłan obdarzył zebranych uroczystym błogosławieństwem. Serdecznie zapraszamy na kolejne nabożeństwa, aby wspólnie oddawać cześć Tej, przez którą przyszło na ziemię Zbawienie.

 Małgorzata Woźniak

 

Kolęda 2023

Kolęda 2023

W tym roku kapłani odwiedzą nasze domy z błogosławieństwem kolędowym wyłącznie na zaproszenie mieszkańców. Zaproszenie można zgłaszać telefonicznie tel. 519503237, drogą mailową dariuszzuranski@wp.pl, bądź zgłosić osobiście w Biurze Parafialnym lub w zakrystii. Kolędę rozpoczynamy w dni powszednie od 16.00 natomiast w soboty od 14.00. W niedzielę i uroczystości nie kolędujemy. Dla pewnego porządku wyznaczyliśmy dni w które możemy odwiedzić mieszkańców wyrażających taką wolę. Jeżeli jakaś rodzina nie może przyjąć kolędy  w wyznaczonym dla poszczególnych ulic terminie, można zgłosić kolędę dodatkową, która odbędzie się w sobotę 28 stycznia. 

 Poniedziałek i wtorek  2,3  STYCZNIA

B. Głowackiego

Środa, czwartek 4,5  STYCZNIA

Grudziądzka

Piątek 6 STYCZNIA

Nie kolędujemy

Sobota 7 STYCZNIA

Kilińskiego, Piaskowa, Rejtana

Niedziela 8 STYCZNIA

NIE KOLĘDUJEMY

Poniedziałek i wtorek 9 i 10 STYCZNIA

Wybickiego

Środa 11 STYCZNIA

Kołłątaja

Czwartek 12 STYCZNIA

Kołłątaja

Piątek i sobota 13 i 14 STYCZNIA

Legionów, Żwirki i Wigury

Niedziela 15 STYCZNIA

NIE KOLĘDUJEMY

 Poniedziałek 16 STYCZNIA

Podgórna

Wtorek 17 STYCZNIA

Wiązowa i Ogrodowa

Środa 18 STYCZNIA

Żelazna

Czwartek 19 STYCZNIA

Młodzieżowa

Piątek 20 STYCZNIA

PCK

Sobota 21 STYCZNIA

Dekerta i Czarlińskiego

Niedziela 22 STYCZNIA

NIE KOLĘDUJEMY

Poniedziałek 23 STYCZNIA

Kordeckiego, Chodkiewicza

Wtorek 24 STYCZNIA

Lelewela

Sobota 28 STYCZNIA

KOLĘDY DODATKOWE

Podziękowania z Kuby

Podziękowania z Kuby

Przewielebny Księże Proboszczu!

Z racji Niedzieli Misyjnej i Tygodnia Misyjnego pragnę wyrazić ogromną wdzięczność wypływającą z głębi serca. Dziękuję Księdzu Proboszczowi i całej wspólnocie parafialnej Matki bożej Zwycięskiej w Toruniu za okazaną mi życzliwość oraz wsparcie duchowe i materialne podczas mojego urlopu w Polsce. Wasza pomoc jest ogromna i bez niej moja posługa misyjna nie byłaby możliwa. W ramach wdzięczności zapewniam Was o codziennej modlitwie, a także pokornie o nią proszę. Mam także głęboką nadzieję, że Chrystus, który powierzył swojemu Kościołowi troskę o misyjne dzieła, będzie Was wspierał swoją łaską i obfitym błogosławieństwem.

Z wyrazami szacunku i gorącymi pozdrowieniami 

ks. Adam Czerwiński, misjonarz
z Kuby.

Pielgrzymka na Śląsk i Jasną Górę

Pielgrzymka na Śląsk i Jasną Górę

27 maja z samego rana, pielgrzymka, pod duchowym przewodnictwem Księdza Proboszcza Dariusza Żurańskiego, wyruszyła na południe Polski. Jak na maj przystało, celem pielgrzymki były sanktuaria Matki Bożej. Mszę Świętą odprawiono w samo południe, w  Sanktuarium Matki Bożej Miłości i Sprawiedliwości Społecznej, patronki Śląska w Piekarach Śląskich. Po spotkaniu z przewodniczką  grupa udała sią na Kalwarię Piekarską, aby odprawić Drogę Krzyżową z rozważaniami bł. kardynała Stefana Wyszyńskiego. Mimo silnego wiatru i padającego deszczu, pod przewodnictwem Księdza Proboszcza, pokonano całą trasę kalwarii, ofiarowując wysiłek  w intencji nawrócenia duchowego i moralnego narodu polskiego. Następnie grupa skierowała się do Sanktuarium Świętego Józefa w Prudniku – kolejnego miejsca internowania błogosławionego kardynała Stefana Wyszyńskiego. W ten sposób zakończono nawiedzanie miejsc odosobnienia  Prymasa Tysiąclecia. W poprzednich latach pielgrzymi odwiedzili Rywałd, Stoczek Warmiński i Komańczę. Kolejny dzień zaprowadził  pielgrzymów na Górę Świętej Anny. Najpierw zapoznano się z historią powstań śląskich w Muzeum Czynu Powstańczego. Przejmujące opowieści przewodników śląskich ukazały wielką miłość Ślązaków do Boga i Ojczyzny, a także podkreślały ogromną rolę Kościoła w trudnych czasach życia tego regionu. Następnie grupa dotarał do Sanktuarium Świętej Anny Samotrzeciej, gdzie uczestniczyła we Mszy Świętej i wysłuchała historii związanych z miejscem opowiedzianych przez ojca franciszkanina. Na zakończenie odmówiono  Cześć Radosną Różańca Świętego przed Grotą Lurdzką.  Wieczorem, 28 maja powitano Królową Polski – Matkę Bożą Jasnogórską. To właśnie tego dnia przypadało pierwsze wspomnienie liturgiczne błogosławionego kardynała Stefana Wyszyńskiego. Rozważanie w czasie Apelu Jasnogórskiego poprowadził Ksiądz Dariusz Żurański. Między innymi przypomniał stworzony przez kardynała „Dekalog dobrego człowieka”. Po zakończeniu nabożeństwa, część grupy pozostała na nocnym czuwaniu w Kaplicy Cudownego Obrazu.Niedzielę rozpoczęto mszą świętą, a po śniadaniu zwiedzano Jasną Górę z przewodnikiem, który opowiedział o wydarzeniach historycznych związanych z tym miejscem, oprowadził grupę po wzgórzu klasztornym, pokazał pamiątki znajdujące się w skarbcu i Bastionie Rocha. Na obiad pielgrzymi udali się do Piotrkowa Trybunalskiego.  Na trasie poznali historię początków parlamentaryzmu polskiego i rozwoju władzy sądowniczej, które ściśle wiążą się z tym miastem. W Sanktuarium Matki Bożej Trybunalskiej modlono się w intencji polskich parlamentarzystów i sędziów, aby wzorem swoich przodków jako:  “Wolni ludzie w wolnym kraju pragnęli sprawować sprawiedliwe sądy za przyczyną Matki Bożej, by być wiernymi sentencji zamieszczonej w sali obrad: Sądźcie sprawiedliwie, bo i Ja sądził będę wasze uczynki”. Kolejnym przystankiem w drodze do Torunia była Łódź, a w niej Pałac Izraela Poznańskiego, założyciela łódzkiej manufaktury. Po zwiedzeniu obiektu, uzyskaniu ciekawych informacji o historii miasta i jego  mieszkańców, cała grupa szczęśliwie dotarła do  domu. Przez ręce Najświętszej Maryi Panny dziękujemy Bogu za kolejne, głębokie, duchowe  przeżycia związane z naszą wiarą i ojczyzną. 

Małgorzata Woźniak

Zdjęcia: Krystyna Bilska i Małgorzata Woźniak